“Daar ga je dan”, stond er op een kaartje van één van mijn zeer gewaardeerde vrijwilligers op mijn werk. Woorden symbolisch passend bij haar cadeau; een prachtige zelf geïllustreerde creatie.
Cadeaus
Het was één van de vele cadeaus die ik mocht ontvangen vanwege mijn vertrek bij het bezoekerscentrum, waar ik de afgelopen jaren met veel plezier gewerkt heb. Vorige week hield ik er een ‘taart-eet-festijn’ bij wijze van ‘afscheid’ van die mooie mensen, die het bezoekerscentrum rijk is. En waar er die middag vélen van aanwezig waren.
En wat heb ik veel mogen ontvangen. Die middag, maar ook de weken ervoor, èn al die jaren. Waarvoor? Vroeg ik me soms af. In mijn ogen zetten collega’s altijd veel meer tastbare resultaten neer dan ik. En toch kwam er al die lof en waardering…
Trainersopleiding
Ruim een jaar of tien geleden volgde ik een trainersopleiding. Wat mij toen het meeste bijgebleven is, is dat ieder mens uniek is met zijn eigen pakketje aan kwaliteiten en talenten. Daar kan niemand aan tippen. En ook dat ieder met dit pakketje zijn eigen unieke bijdrage levert binnen een team. Dat de een niet beter is dan de ander. Maar dat we allemaal vanuit onze eigen talenten onze eigen rol hebben. En dat die rollen samen een goed werkend team opleveren. Dat die verscheidenheid aan kwaliteiten en talenten per persoon juist zo waardevol is. En we dus juist nìet allemaal hetzelfde hoeven te kunnen en weten.
Uniek
En dit is wat ik nu terug krijg. Ik ben uniek in wie ik ben, wat ik bij me heb en wat ik uitstraal. Net zo uniek als een ander is, met zijn eigen pakketje aan waardevolle eigenschappen.
Ik heb de afgelopen jaren mezelf mogen en kunnen zijn. Op deze unieke werkplek. Tussen deze unieke mensen. Waarmee we samen een unieke sfeer gecreëerd hebben. En een fijne omgeving om te zijn. Ik heb véél mogen ontvangen. Waarom? Omdat ik mezelf was. En door mezelf te zijn, mijn eigen waarden naar voren kwamen. En die zijn echt. En puur. Daar hoef je geen moeite voor te doen. Het gaat vanzelf. En daardoor lijkt het alsof je misschien niet zoveel in te brengen hebt. En andere collega’s in jouw ogen misschien veel meer kunnen, weten en voor elkaar krijgen…
Tas vol bagage
Daar ga ik dan…. Met mijn stok met plunjezakken en een tas vol bagage in mijn hand. Een tas gevuld met weer een stukje levens- en werkervaring rijker. Opgedaan op deze unieke plek.
De mensen vergeet ik nooit meer. De plek en de sfeer ook niet. Ik stap verder. Een nieuw pad op. Bij dezelfde organisatie. In de hoop dat ik ook daar mezelf kan zijn en blijven. En mijn tas zich verder mag vullen met nieuwe ervaringen.
Daar ga ik dan….. Dankbaar en met een goed gevoel. Dag mooie plek, dag mooie mensen, tot ziens!