door janneke | jul 5, 2021 | A |
Teer, kwetsbaar, fragiel, zit hij daar in het gras. Zojuist gedroogd met een stukje keukenpapier. Nadat we hem vonden in een emmer met laagje water. De veertjes aan elkaar geplakt. De pootjes nog dunner dan luciferstokjes. Het bekje gaat open als je met je vinger...
door janneke | jan 31, 2021 | A |
Ken je dat gevoel? Het vriest dat het kraakt. De zon staat aan een blauwe hemel. Het is helder en fris weer. Je pakt je schaatsen uit de kast. Kleed je warm aan, laag over laag. Muts op. Handschoenen aan. En gaan. Een bevroren vennetje in de buurt. En je schaatst....
door janneke | jan 1, 2021 | A |
Plots komen er een paar zinnen omhoog. “Ik loop door het veld en ik kijk om me heen en ik denk dan, waar is iedereen op het mooiste moment van het jaar, pure stilte en rust en alleen in het veld, in het hier en het nu, hier en nu… “ De melodie komt er spontaan...
door janneke | dec 22, 2020 | A |
Traditiegetrouw bracht ik haar een paar dagen voor de kerst een mooie rode kerstroos. Blij als ze daarmee was zette ze deze voor haar keukenraam. Precies in het hoekje. Aan de zijkant van het huis. Zodat wij er ook van mee konden genieten. Groene vingers had ze. Dus...
door janneke | jul 2, 2017 | A |
Vrijdagochtend half 7. Ik stap op de fiets. Op weg naar mijn werk. Veertig kilometer verderop. Mijn route doorkruist drie natuurgebieden. Op de vroege ochtend is dat een cadeau. Altijd wat te zien, te horen, te beleven. Zo ook deze ochtend. In de berm langs de weg...
door janneke | nov 26, 2016 | A |
Het is mistig en koud. Het is zo’n dag dat het lijkt alsof het nooit licht wordt. Zo’n dag dat je misschien alleen maar in je bed wil liggen. Of lekker warm bij de open haard wil kruipen. Ochtendgeluiden Ik loop met de hond door het bos. Het is nog vroeg in de...
